فصل تابستان با دغدغه های خاص خود از راه رسیده و یکی ازمهمترین این دغدغه ها تامین آب شرب و چگونگی مصرف این نعمت الهی است.

شهر ساری با موقعیت ممتاز خود و قرار داشتن در مسیر رودخانه پرآب تجن از دیر باز نگران تامین آب شرب خود نبوده است؛ موضوعی که مردم و متدینین شهر را آزار می دهد طریقه غلط مصرف این نعمت الهی است. در شرایطی که سرانه مصرف آب در جهان به ازا هر نفر ۵۸۰ مترمکعب در سال و در ایران ۱۳۰۰ متر مکعب در سال است.

با این استدلال که برای این آب مراحل تصفیه و کلرزنی و … انجام نشده؛ برخی گمان بر صحیح بودن هرگونه مصرف آن دارند.
قطعا منظور این نگارش آبیاری درختان و حتی شستشوی منازل و … را شامل نمی گردد؛ چه بسا در بسیاری از موارد استفاده از آب تصفیه نشده به مصرف کمتر آب قابل شرب منجر گشته است که خود امری مطلوب می باشد. لکن حرف چیز دیگریست.

صحنه باز بودن بی مورد شیر آب در بسیاری از مغازه ها " مثل سبزی فروشی ها ،نمایشگاه خودرو، گل فروشی ها و … از صحنه های ناخوشایند در گشت و گذاری ساده در بازارها و خیابانهای مرکزاستان موردشهود است.

راستی زیبنده شهر بزرگانی بمانندابن شهرآشوب ساروی نیست که رهگذرانی که به این شهر سفر می کنند؛ از اسراف در مصرف آب بعنوان خصلتی بد از خصایص مردمان شهرمان یاد کنند، گو اینکه ندانند این آب تصفیه شده است یا خیر!
قطعاً با برنامه ریزی و مدیریت می شود استفاده بهتر و درست تری برای مصرف آب خام داشت و ضمنا یادمان نرود در پایین دست بسیاری از مزارع برای آبیاری، چشم به سخاوت تجن دارند . لذا تبدیل آب قابل استفاده در کشاورزی به فاضلاب شهری گناهی نابخشودنی است.
امیدوارم مردم و مسئولین با استفاده از راهکارهای مناسب جلوی اسراف این نعمت الهی در این شرایط سخت خشکسالی را گرفته و استفاده از این نعمت خدادادی را اصلاح نمایند.